O CIRE E OS PAUS.
Dia D, hora H. Domingo, 16.15 horas. Encrobas, Cerceda. Aquapark, Meirama e Sogama.O mellor terreo de xogo da categoría, ex equo co Boimorto.
Tarde invernal. Vento huracanado e trebóns intermitentes. Non nos beneficia(lémborme do partido de PonteCarreira).
Empeza o partido. Estamos nas berzas. Despiste entre a zaga e o porteiro, 1-0. Un doce agasallo melidense para contrarestar tanto carbón acumulado na central. Débense portar mal por estas terras, non?. O que é no fútbol non son malos, son jorrós. Reaccionamos o mazazo do gol en propia cunha boa ocasión xerada por Tarrío que manda o coiro ó longueiro. Estáo facendo ben, pero acusa a decisión técnica do míster de cambialo da banda(onde aparece con perigo) pola punta do ataque. Descanso. Café aragonés (con jotas) e faria.
Juan "Rolán" aproveitando o tirón de que a deusa fortuna deixou algún €uruco recentemente por estas terras, vía Palas, véndelle lotería ata a chimenea da central, xa decorada e iluminada para as datas navideñas que se botan enriba.
Segundo tempo. Xogamos a favor de aire. Non nos beneficia en exceso. Sae Tarrío (demasiado cedo na miña opinión). O seu sustituo, Ramón Camiño, xera cun balón a área unha polémica pena máxima. Transforma Jechu maxistral.
Xogamos contra dez. Volcámonos encima deles. Sae "Taborda". Xogamos contra nove.
Falta un minuto. Jechu colle un balón case en campo propio,fai unha xogada marca da casa e manda o esférico dun pau ó outro. Final. O trencilla, primo de Bucham o de Shin-Chan, e requerido na banda polos "Mafiosos" do lugar. Opta por se meter rapidiño na caseta e esperar a que o veña buscar a señorita Matszusaka.
Vimonos para a casa. Tremenda a procesión de "choriceiros", é dicir, xente que ven o fin de semana o seu pobo natal procedente da Coruña e volve o domingo pola tardiña.
Fai poucos días que finou Ferenc 'Pancho' Puskas Biro. O xogador húngaro é o máximo goleador da historia do século XX. Só co Madrid metu 324 goles en 372 partidos.
No seu tremendo palmarés destacan, un título olímpico un subcampionato mundial e tres copas de Europa co Real Madrid.
A este clube xa chegou con 31 anos e cun excesivo sobrepeso.
Con motivo do seu pasamento o xornalista deportivo, con maiúsculas, Vituco Leirachá escribu un artigo homenaxe onde desvelaba, entre outras cousas, o consello que lle deu o "maxiar de ouro" á xoven promesa herculina que chegaba a casa branca, Amancio Amaro: "Amaro, cuando te veas ante la portería, apunta a un palo y no mires para el portero porque entonces te atrae el disparo".
Pois eso, coa mala sorte que temos cos paus, sobre todo o montenegrino de Zaramil, co sabio consello de "Cañoncito pum" Puskas todo vai ser mellor.
Que se preparen en Queixas, favoritos o ascenso, escuadra que visitamos o vindeiro domingo no seu feudo, porque chega a marea azul e o seu rexurdir.
Deixovos o enlace do artigo de Leirachá.
E un video dun marabilloso tanto de Puskas (in memoriam) coa sua selección Hungría:

EN ARZÚA HAI TOMATE
"Julieta Venegas se ennovia en Arzúa"
Así reza o titular da Última de hoxe do xornal herculino La Voz de Galicia.
Igual é que era algo cedo cando o lin pero tiven que esfregar os ollos e volvelo a ler. Si, definitivamente pon Arzúa e non é 28 de decembro. Antes de indagar na lectura do articulo en sí, pensei para min e pensei en Fandinho e nunha cospiración stalinista por aquelo de Trotsky-Mexico d.F-NewMercader. Despois pensei en Cascón, igual lle fixo unha entrevista e a rapariga quedou prendada dos encantos do radiophonic-man da vila do queixo. E por último pensei no mítico e auténtico "Pepsi" e nun encontro nocturno-diplomático de primeirísima orde. Pero impuxóse a lóxica e resulta que o home arzuán en cuestión é Carlos Mariño, o mítico Mariño que empezou facendo á Festa dos Botes de rapas e que agora e manager de grupos punteiros en Madrid. A súa productra, un guiño ós históricos Clash chámase Spanish Bombs.
Mariño con familia na parroquia melidá de Vitiriz (o famoso triángulo Rocamador, Vitiriz, Baladás) parece que engatusou a mexicana é de feito, segundo conta a voz, xa foi con ela ós premios MTV latino.
Parece que segue a conexión musical mexicana-centro de galicia dende fai tempo.
E refíromen ós veráns que pausaba a pequena Paulina Rubio nunha finca, da parroquia cesurana de Trasanquelos, propiedade do seu padastro de ascendencia galega.
Noraboa a Carlos e...a Julieta.
Nova completa aquí.

POLÉMICAS BIOGRAFÍASParece que o panorama editorial "patrio" está que se sae, pero non por alta literatura senón por unha serie de chascarrillos que vos paso a relatar:
Libro:"Yo también sé jugarme la boca. Sabina en carne viva" de Javier Fdez Flores e o propio xenio de Úbeda. Á cuestión de Flores acerca dunha cea do poeta cos príncipes, Sabina conta isto:Qué anécdotas te puedo contar de aquel encuentro? Cuando deSastrón puso el vals, que era un vals dedicado, yo, con un poquito de maldad, en lugar de que fueran los principitos los primeros que bailaran su vals, saqué a Leti a bailar.

Y Javier Menéndez tira de la lengua a Joaquín Sabina para que cuente más de la velada.

JMF: Y ¿qué cara puso el Príncipe?

JS: (...) El caso es que estoy bailando con Leti y le digo al príncipe a gritos: “Oye, Felipe, ¡saca a bailar a mi novia que le está dando un enorme ataque de cuernos” (…) El príncipe la sacó porque es un caballero y bailamos el vals nupcial Leti y yo y el príncipe y mi novia. Luego me contó mi novia que cuando acabo el vals, el Príncipe le dijo una sola frase: “Bailas de cojones”.


La Leti me contó, casi de entrada, un chiste de Lepe sobre ella muy divertido: ‘¿En qué se parece Estefanía de Mónaco a Letizia? En que Estefanía de Mónaco folla con un funambulista y Letizia es una fulana muy lista’ (tirado da páxina www.larepublica.es)
Outro libro polémíco é 'Esperanza Aguirre. La presidenta', de Virginia Drake. Biografía autorizaa de Espe na que se lle dedica certas lindezas ó seu compañeiro de partido e rival político ó mesmo tempo, Alberto Ruíz Gallardón.
Para min o grave é o seguinte: tener pagas extras me tiene mártir, las he tenido toda mi vida y las echo de menos en Navidad y en verano. No es que haga números a final de mes; es que muchas veces no llego, con la excepción de cuando fui presidenta del Senado, que entonces sí cobraba un buen sueldo. En el paso del Senado a la Comunidad casi dividí por dos los ingresos'
Unha sorprendente revelación xa que a presidenta da Comunidad de Madrid gana ó ano 100.742,91 € o, 8.395 ó mes. Para que seña máis claro, en pesetas: 16.762.209 ó año ou millón e pico ó mes.

MEDIO METRO SON 50 CENTIMETROS.A NBA sempre é sorprendente. Como sorprendente é a chapa que lle pon Nate Robinson de 1.76 m. ó chino Yao Ming de 2.26 m. Medio metro de diferencia, case nada.
Para que vexades a grandeza do deporte e a ansia de superación que reside no mesmo.

O CIRE ESTÁ IMPARABLE
Supoño que a maioría de vos xa estará informado, senón botádelle unha ollada ó blog de Quintás de Palas onde nos informa da terceira victoria consecutiva do Cire por 0-2 a domicilio no campo do San Martiño, aló en Cerceda, pasando A Silva.
Partido de oficio no que o Cire foi inmensamente superior ós locais.
Abriu a lata o mediocampista azul, Miguel de Folladela, Miguito cun tiro sorprendente de falta onde colaborou algo a defensa e o porteiro sanmartiñano. Na volta de ver o rubio melidao deberon pensar que era o caféconleite de Roberto Carlos.
En homenaxe ó cuñadísimo de Pedja ,dedícolle este parecido i-rrazonable con Michelle Brown, Franco de "Paixón e gavbiáns". Fuego en el cuerpo folladeliano.
Noutra orde de cousas, no partido houbo unha situación cómica e tráxica ó mesmo tempo. Ë malo para o equipo que "Pedja" Tarrío aínda non mollase nesta liga.
O tanto que fallou o outro día é unha mestura de todos os que vades a ver, se queredes, no video que vos deixo do YOU-TUBO. Só queda desexárlle sorte e que "siga buscando" como o que saía nas pegatas dos chicles.
Dicirlle a Alberto tamén que a portería nosa é a "dalá" non a "dacó". :)
A Jechu que siga forzando penalti, a Iker "Perillas" (un dos membros do clan "Violadores del Versus"-conxuntamente con Pájaro-) que siga parando como sabe.
E o resto do equipo que lle fagan caso a Luis Eugenio "Famoso" e que o sigan facendo igual de ben. Porque esta tempada volta ser AZUL.
PD: O récord das últimas 10 tempadas de puntos, se non me engano, debe ser o do ano pasado de vintaepico puntos. A por el, xa na primeira volta..

CHEGA O FRIO E O ROCK A MELIDE.
Cando semella que o inverno quere facer acto de presencia (e xa non é xa, segundo os nosos maiores, que razón teñen) parece que en Melide nos vamos abrigar non con mantas senón con guitarras eléctricas. Polo menos hoxe Venres.
A oferta é moita e sobre o papel de calidade mais que decente.
Empezaremos pola Fundaciñon onde Xaime vai traer ós Apóstoles, como non de Santiago, grupo que petou nos primeiros 90 grabando un único disco que foi nº1 dos 40 pijopales. Despois Moncho Lago e os seus compañeiros grabarían un disco dedicado a SD Compostela onde destacaba un pasadoble homenaxe a Caneda que dicía algo así "Todos estamos contigo y yo te lo digo amigo Caneda(....)en las alegrías y en las penas, que viva Chema Caneda y viva la madre que te parió". No comment.
Se queredes afondar mais na historia deste grupo picheleiro preme aqui
Despois poderíamos seguir coa oferta do 600 que nos trae ó grupo de punk vasco(Barakaldo) Macarrada formación dun dos compoñentes dos últimos MCD autores de temas tan coñecidos no universo underground como "No mas punkis muertos" ou "Cargao de alcohol".
Acutarán como teloneros, tanto hoxe como no concerto de mañá en Vigo, os melidaos Porka Miseria.
Todo por 6 €.
E para rematar no mítico Pub Gatos (nove anos xa de grupos en vivo) tócalle o turno a Sugar Mountain. O grupo pontevedrés bendecido por toda a crítica especializada vén de grabar un disco en EEUU producido por Eric "Roscoe" Ambel (todo un clásico) e masterizado por Greg Duffin (Bruce Springsteen, David Bowie, Herbie Hancock, etc.)
Case nada meus. O que fai Sugar Mountain é todo un ROCK con maiúsculas.
Pois como vedes onde escoller hai, tamén é unha boa opción p quedar na casa e comer unhas castañiñas con viño novo.

QUENDA DE LETRAS
Como ben sabedes "Cifras e letras" xa leva case que un ano nas sobremesas da TVG ou A Galega (como queirades). Un formato de concurso inventado en Francia e que leva xa,mais de trinta anos dando bos datos de audiencia.
En España emitírase nos anos 90 presentando por Elisenda Roca, antes xusto de que escomenzara outro concurso senlleiro como é o "Saber y Ganar" de Jordi Hurtado.
Dende fai unhas tempadas Telemadrid retomou o concurso e o encarregado de dirixir o cotarro no plató é un gran coñecido para os galegos, o gran Paco Lodeiro. Un home multimedia que tanto imita a Paco Vázquez ou Arsenio como que ten un bar na Praza do Convento chamado Ramiro de non sei que Libro de Familia.
Pois ben mirade este video e comprobade que caprichosas son as letras....
Xogade tamén, eh.

Non ten desperdicio tampouco, o acento "castellano" de Lodeiro cando pregunta
¿Cuan-tas le-tras Lu-cí-a? , bufffff
Unha dúbida que vos plantexo, ¿ ten posibilades Jorge Mira con Iolanda Castaño?.
Se da tabla do 75 depéndese ben sei eu como acbaría o conto.
Deíxovos outro videolink cun concursante peculiar do concuro.
Prémelle, show must go on.

SOMOS AZUIS...OUTRA VEZ
E todo aconteceu o día en que volvimos a ser Azuis (como ben di Pájaro) despois dunhas tempadas xogando de verde botella. O bon destas prendas é que eran de manga longa e prestabánse ben para o inverno.
Pero a historia manda, e a ilusión que hai este ano, entre outras cousas pola construcción do campo novo e a seriedade no banco e nos adestramentos, tarefa que xa se viña facendo ben o ano pasado onde despois de moitos ,moitos anos fixemos bastantes puntos e bos partidos, e eso tiña que verse tamén no equipamento.
O novo patrocinador do Cire para a categoría senior é o CCA de Melide (Centro comercial aberto), que subvencionou unhas elásticas modernas acorde co fútbol actual, marca Luanvi.
O CCA é nha entidade nova que aglutina a preto de cincuenta comercios da vila e que está apostando polo deporte, a cultura e a sociedade civil en xeral(amén de defender o comercio local que é o motivo principal do seu nacemento), con iniciativas en beneficio de todos. Gracias o CCA polo seu apoio e penso que isto non vai remata aquí, porque teñen pensado facer unha serie de campañas onde o equipo do Cire se erixe como protagonista. En conclusión, o pobo de Melide volta a confíar no seu clube de toda a vida, o Centro Instructivo Educativo de Melide (Cire), agrupación pola que pasou moita xentiña do pobo e nos fixo a todos un pouco mais persoas.

12/11/06. Toques 1-Cire 3
De Pé e de Esquerda a Dereita:
Luis Eugenio Mato (adestrador), Brais, Pájaro,Ramón Camiño, Perilla, Suso Pampín, Miguito, Chiki e Santi Quintás.
Anicados: Pucha Sr.(directivo), Pucha Jr, Óscar, Marcos Pampín, Jechu, Tarrío, Nacho e Alberto Prado (capitán).
Xa era hora de teres unha foto oficial do equipo azul.
Se querédes ollar a crónica do partido pasade pola: Web do Cire feita por Santi "Taborda", o goleador dos derbys.

Non, non vos preocupedes Jechu non fichou polo Dépor, de momento.
A petición de Alberto Prado "Torito pequeno, Cuerno Doyuna" poño este parecido entre a estrela do Cire e o novísisimo xogador astur do Deportivo, Adrían López.
A calidade do escaneo é moi mala, pero como o dixo o outro, "éche o que hai".

Estes foron os resultados da enquisa feita “ad hoc” para o derby de onte domingo.
Como vedes o 28 % non se enganou e confiou en que o Cire gañaría o encontro por mais dun gol.
No segundo posto de votacións, con catro votos cadanseu, temos un empate entre os que apostaron por unha victoria dos locais pola mínima e os mais optimistas que confiaban en que o equipo derrotado pagaría unha mariscada no Xaneiro a todo público que acudira ó partido.
Se teñen que pagar unha mariscada a todos os que foron o campo, había ser como “unha voda” das boas. Porque segundo se dicían o público no Municipal de Fonte Queimada rondaba as 300 persoas.
Na terceiro posición atopánse os catro siareiros que contaban que o Toques vencerá por un gol. Non andiveron lonxe . Se marca o penalti Carril, cambíabache o conto.
Na cuarta praza, novo empate, desta volta as táboas son entre os que confiaron en que o Cire gañaba pola mínima ,os que un pouco despistados , con esto do fútbol afeccionado, preguntábanse , pero ¿quen xogaba? e as duas persoas que pensaban que en vez de encontro haberia unhas partidiñas de tute no Lorena. Foise , pero algúns antes e outros despois. Por certo que esta pegado a montase de “Victor Casal”.
Houbo un home realista que pensou que non habería partido a causa dunha “garrafonada” colectivo por parte dos “pazos” melidenses. Algún non saíu, e iso si que é noticia, por mor do derby. A paixón pode con todo.
Con bon criterio ningúen confíou no empate entre as escadras, aínda que nun derby é o resultado que mais sae.
Non houbo votos tampouco para a opción de que o trencilla non acudiría a Toques.
Vir veu, pero chegou tarde. Tomaría un café polo camiño. A verdade é que era malo con ganas. Débelle gustar o fútbol inglés que o tentaba arranxar todo co diálogo.
Coido que onte algún cartón mais (polos dous equipos, tivo que haber polo menos dous expulsados) tiña que caer. Coméntabase de que o arbitro non poido vir antes porque estivo facendo a “augardente” e aínda lle duraban os efluvios da encertada.
Ë que a xente éche moi amigha de falar.
Gracias por participar é facer esto un pouquechiño mais entretido.

MELIDAOS NO MUNDO-MUNDIAL.
Lendo o semanario gratuito que edita o Grupo Correo, e que leva por medieval nome "Tierras de Santiago", canto mellor sería "Terras de Compostela". Mais poético e todo. Pero bueno, hai xente que ó xornal cabeceira deste grupo xa lle chama "El Correo Manchego" así que...
Pois botandolle unha ollada ó newspaper atópome que na sección "Gentes" e baixo o epígrafe "Emprededoras" sae unha melidá da xeración do 79. (que ano tan bon)
Sonia Seoane, Doutora en Xornalismo pola USC e que xa leva uns anos laborando en Arzúa (antes na radio municipal e agora como xefa de prensa do concello).
Senón foran abondosos os motivos polos que saíres na prensa a causa prinicpal do artigo resulta ser unha ponencia de Sonia (La democratización de la administración en el ámbito local (Ayuntamiento de Arzúa) que se leu en México no "Congreso Internacional de Desarrollo e Investigación Sociocultural" .
Noraboa a Sonia polo seu traballo.

Anécdota: Fixarse que entre Sonia e o cassette hai un "díp-tri-tico" de Lamatumbá.

PROGRAMACIÓN OUTONO (Un pouco de cultura e música na cerne.)
Este Venres día 10 de Novembro á 1.00 h da noite na Sala 600 actuarán "La banda de Nash".
Tres uruguaios afincados en Gz que ofrecerán versións de grupos que xa estan na historia da música como :Beatles, Rolling,Police, U2, Queen, Santana, Deep Purple, Satriani, Led Zeppelin, Nacha Pop, etc etc. Vaia abano de grùpazos que teñen.
Venres 10 Novembro. Pub Gatos "Venres 10 de Novembro: Presentando o seu novo traballo "LANZARSE A LAS HERIDAS", retoman o pulso do GATOS os estradenses ROBIN DE LOS ESTERCOLEROS Y SU ALEGRE BANDA DE PATAPHISICOS, (xa que foron os primeiros en ofrecer un concerto nesta reserva india e que moita xente pensou que eran dous grupos) pouco antes de telonear ós seus admirados Burning na Sala Capitol de Santiago. Mencionar que un tema deles, "TU CUERPO ES UN MUSEO" foi a sintonía empregada por TVE, tanto na 1ª coma na 2, para anunciar o Gran Premio de Motociclismo de Estoril e outro, xa se verá cal, vai estar no anuncio do Gran Premio de Valencia deste vindeiro 29 de Outubro. Así que a festa está garantida e non faltarán versións dalgún clásico, sobre todo os mencionados Burning" Di Nani
Venres, 17 Novembro.- Sala 600.- A 1.00 . MACARRADA.- Antigos M.C.D, punk-rock dende Bilbao teloneados polos melidaos Porka Miseria.
Venres, 17 Novembro.- Na Fundación.- "Los Apóstoles" .Grupo revelación dos 90 (nº1 nos 40, seica).
Venres, 17 de Novembro: Sugar Mountain, Pub GatosDende unha das hoxe en día Novas Orleáns galegas, é decir Pontevedra, chega por segunda vez ó Gatos o rock americano, copre decir que máis ben sureño de SUGAR MOUNTAIN para presentar a tod@s o seu novo disco "IN THE RAW" producido nos EEUU por Eric "Roscoe" Ambel (Del-Lords, Yayhoos, Steve Earle..) e masterizado por Greg Duffin (Bruce Springsteen, David Bowie, Herbie Hancock, etc.) que está acadando un gran reconocemento nas radios e revistas especializadas. Xa vedes que con estas referencias a calidade está máis que garantida e o rocanrol primará por riba das acometidas do sétimo de cabalería e outros indios renegados
Comentános Nani.
Venres 24 de Novembro, para rematar o mes de San Martiño, qué rico esta todo: raxo, zorza, e logo cando curen xamóns, chourizos, cacheiras, etc. virán dende Terras do Deza o grupo ALEN que interpretarán temas do seu primeiro traballo homónimo e autoproducido. Decir que algún dos seus membros formou parte dunha histórica banda galega hoxe desaparecida: THE KAMBOTES. Outra festa rachada que temos por diante.
Ademais, obra de teatro Na Fundación o 1 de Decembro denominada "Intres-creación colectiva".
E Concurso de Monólogos, sen data aínda, con 600 € en xogo. Apuntarse neste correo, afarandula@gmail.com ou no nº de tfno: 610 411 775.
"Hay cantidad, hay calidad, hay hay hay variedad...." Que diría Costas en "De hoy no pasa" célebre álbum dos vigueses Siniestro Total. Busque, compare y si encuentra algo mejor "ademándamelo".

THE MATCH´S SUNDAY COUNTDOWN IS BEGIN. GOD REPART LUCK.
Xa queda menos para o encontro de rivalidade comarcal do fútbol afeccionado da terceira autonómica grupo V galega.
Domingo ás 16.00 h, no campo municipal de Toques. Será o primeiro partido que disputen no seu feudo os toquenses xa que o estadio estaba pendenete de homologarse pola Federación Galega de Fútbol (seica lle faltaban esas infames barandillas, que son obrigatorias -por delimitación física do terreo coa grada-, pero que todo o mundo opina que poden producir lesións os propios xogadores).
Antes desto o Toques xogaba no Municipal "Zahorra stadium" de Santiso. Que llo digan o chilenero-loco de Josu, que perpetrou unha "tijereta" sobor do firme pedregoso santiciense e doéronlle os cadrís catro días seguidos.
Vedes que tedes unha inquisas á esquerda por se vos apetece facer un vaticinio.
Non hai premio. Sintoo moito. Só vos podo agasallar , con outro parecido razonable (non quero ser pesado con isto,se algúen quere comentar algo que o faga e me ilumine)entre o rexidor do concello a carón do Bocelo -co debido respeto e con cariño, que non lle pareza mal, non quixera ofendélo- e o dono dunha central nuclear duns debuxos animados para maiores que levan anos e anos (e que sigan moitos mais) na Tv.

Ah, outro parecido que se me acorda -esto é para frikis galegos-galegos- é entre o mítico ilusionista lucense Mago Antón e o actual campión de rallyes do campionato galego,o lalinense José Miguel Martínez Barreiro
Bamarti

"PRADOS-MONTELEN-PARADELA-TOQUES" TIKI-TAKA
Onte xogou e goleou o Toques de fútbol no campo do Poulo (0-4).
O equipo de Julio fai un xogo práctico e efectivo, por momentos bonito, o que a xente xa denomina tiki-tokes-taka.
Aínda non perderon ningún envite, mágoa que para o domingo xoguen e perdan (a ver ) ó derby contra o Cire.
Un dos membros da plantilla, aínda que onte non xogou, é Casal o do Templo. Aproveitando a coiuntura de que a xente me reclama mais "parecidos razonables" a min Casal sempre me tivo un aire con Valdés o do Barça. Non son chuspidiños pero...

NOVO ESTALO MUSICAL NA NOITE DO VENRES NO GATOS.
Coma sempre Nani rachando coa pana, despois de moitas noites míticas con grupos internacionais como Vantroi (México ,rock combativo con moitos discos no mercado), Bastet (glam rock dende Italia), Cenk (folk-rock dende Suiza) ou The Holybuttons (punk-rock from Suecia) entres outros, moitos nacionais e poderíamos dicir case que tódolos grupos galegos que tocan en salas de concertos, hoxe Venres-Sexta Feira no Gat-Horario habitual e coma sempre de balde veñen directamente de Portugal, The prostitutes.
Defínense tal que así:
Banda Portuense, cuja sonoridade abrange desde o Surf ao 60's Beat passando pelo Garage e Rock'n'Roll instrumental. Esta banda caracteriza-se essencialmente pelo seu som potente e pela forte componente cénica dos seus espectáculos em muito influenciada pelos filmes de Série B e bandas de Surf e Garagem dos anos 50/60. Desde a sua formação em Janeiro de 2002, a banda já actuou um pouco por todo o país e em Espanha no 2º Festival Galicia Costa Oeste.
A banda encontra-se neste momento a preparar aquele que será o seu CD de apresentação a ser editado no final do ano por uma editora espanhola e que será promovido numa tournée europeia.
Esto é o que di Nani na súa web:
Chegan dende o noso querido e veciño Portugal e arroupados pola productora Eixo Norte Audiencia Zero (nun proxecto de intercambio e colaboración cultural entre o Norte de Portugal e Galicia), o rock irreverente de THE PROSTITUTES, nunha noite que non deixará a nadie indiferente e na que tod@s bailaremos ata que nos doan os pés, e probablemente a cabeza tamén (non pola música, desconfiados).
Se queredes escoitar algún temiña podedes ir a páxina de Marcus