MELIDEinBLOG

DERBY AÑORADO E AÑEJO
Este sábado de semana santa fixeron (ou fixemos) o seu debut en partido oficioso perante o TGM-Arzúa un combinado de veteranos do balompé melidense que aproveitando a coxuntura de dispoñer do campo novo do Cire, andan teimando en federarse para a vindeira campaña.
O plantel co que xogou o Cire poderíase definir como un caixa de jalletas variadas porque había xente de distintas xeracións e provintes de diferentes colectivos do deporte local (da liga da amistade, do fútbol sala local, do Cire, do Santiso etc) e de distintas épocas ou etapas, pero eso sí unidos todos coa ilusión de xogar o fútbol e divertirsee coa única condición de ter superados os 28 anos.
Esta é a formación que pasará a historia, de esquerda a dereita e arriba: Jesús Cea, Pablo Casal (cedido pola Real para este partido), Villa, Emilio Manuel, Pipino Gª, Riki, Rubén Leiva, Frilu e Manolo do Cristal. Abaixo: Coego, Manolito Quillo, Masi más, Toñito Lirio, Ricardo Pezobre, Jesús Roca, Pinchi e Arturo. Na grada estaban tamén Lorenzo e Ruchi.

O partido rematou 3-2 para os da casa aínda que no rival arzúan militaban bastantes oriundos do noso pobo como Ramocito, Gusi, Batería, Roca, Benito etc a parte dos reforzos de Albino e Pavero que su sumaron os da terra do queixo ó non ter efectivos dabondo. Outros xogadores do Arzúa foron Carril I, Carril II, Ruso ou Miguel Toldos.
Hai que dicir que ós arzúans faltábanlle bastantes xogadores como é o caso dos Carbós, Gabriel, Xele ou Sanmartín. O Arzúa de veteranos milita na Primeira B da Agrupación de Santiago e coido que vai clasificado en terceiro lugar. É dicir duas caterogías por riba da Terceira que sería na que lle correspondería xogar o Cire en caso de federarse. Feito iste que engade un pouco máis de mérito a victoria nun partido onde os da casa a pesares de levar poucos entrenamentos, non ter adestrador e non xogar nunca un partido xuntos, demostraron unha orde no terreo de xogo e un bo gusto á hora de tocar o balón.
Abriron o marcador eles e empatamos nós á beira do descanso, na segunda metade o Cire puxose 3-1 nos primeiros compases e nas postrimerías do partido o Arzúa acercabase no marcador cun perigoso 3-2 que non foi 3-3 mercede ás fabulosas paradas de Masi que demostrou unha forma impresionante.
Os goles melidenes foron obra de Riki, García e Toñito. Participando este último en tódalas xogadas con perigo da escuadra local. Bon partido de toda a xente e o millor de todo eses pinchos de irmandade despois do partido entre os xogadores dos distintos equipos continuando fora del a deportividade que houbo no terreo de xogo.
Agradcerlle a Juan Segade que nos trouxera as camisetas antigas do Cire Senior e a Juan Segade Abad que nos arbitrará xa que o trencilla que se chamara non poido acudir. Juan, actual xogador do Toques, demostrou que para arbitrar non se hai que complicar moito e exercer o sentido común, todo o contrario do que fan os colexiados destas categorías rexionais onde se queren erixir como protagonistas amosando dotes de pedantería, chulería e prepotencia en elevadas doses, gracias a Dios non foi así e o match disputouse en boa lid. Cajonatos, porque sempre acabamos falando dos arbitros?
PD: Facía mais ou menos entre quince e vinte anos que o Cire non xogaba contra Arzúa (ó non coincidir nas categorías nin disputar ningún amisotos) e é curioso que na dilatada historia destes dous equipos os enfrontamentos entre as duas cabezas comarcais non superana a quincena ente amistosos e partidos oficiais. Por certo no balance de victorias e derrotas os de Arzúa lévannos bastante vantaxa, todo isto según ó libro do XXV Aniversario do CSD Arzúa que conten un resumo ben detallado de tódolos enfrotamentos da historia ata daquela do conxunto branquiazul.
Formación do Arzúa que conseguiu o ascenso a 1ª B a pasada tempada.